Μεσ' την ομίχλη του τοπίου αναζητούμε τον ομιχλώδη κόσμο του εαυτού μας. Ψηλαφίζουμε τα μύχια της ψυχής μας. Μετράμε τα συντρίμια της και προσπαθούμε να ρίξουμε λίγο φως. Ελπίζουμε μέσα στην απελπισία μας. Παρακαλούμε και προσευχόμαστε να διαλύσει η ομίχλη. Να νικήσει η ελπίδα.
Μεσ' την ομίχλη του τοπίου αναζητούμε τον ομιχλώδη κόσμο του εαυτού μας. Ψηλαφίζουμε τα μύχια της ψυχής μας. Μετράμε τα συντρίμια της και προσπαθούμε να ρίξουμε λίγο φως. Ελπίζουμε μέσα στην απελπισία μας. Παρακαλούμε και προσευχόμαστε να διαλύσει η ομίχλη. Να νικήσει η ελπίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρυβόμαστε κιολας.Αλλα παντα διαλύεται...
ΑπάντησηΔιαγραφή